Dinsdag en woensdag
Dinsdag begon met een brok in de keel (en nee, deze keer niet van het ontbijt). Groep A moest afscheid nemen van Loutraki, van de zon… en van ons. 😢 De koffers werden gesleurd, de laatste knuffels uitgedeeld, en zelfs de wind leek mee te treuren.
Maar treuren deden we niet lang, want er stond een primeur op het programma: de allereerste broken voor sommige zwemmers! 💪 De benen brandden, de longen snakten naar adem, maar de sfeer zat goed.
’s Avonds testten we de hersenen in plaats van de spieren met een potje Mastermind. Tactiek, gokken en een flinke portie geluk – het leek wel op zwemmen op wedstrijden! Sommigen kraakten de code in recordtijd, anderen kregen flashbacks naar die ene toets wiskunde in het derde middelbaar...
Woensdagochtend trokken we eropuit richting stadje, want ja – verkoeling zoek je soms ook in de vorm van een Griekse souvenir. Na wat shoppen (en een mini-analyse van de plaatselijke zwemshortmodetrends), eindigden we aan de zee, waar het water bijna even veel deugd deed als de WiFi bij terugkomst in het hotel. 🌊
In de namiddag kwam er een staaltje pure kracht aan te pas: een weerstandtraining waarin Etienne iedereen overklaste. We vermoeden doping, of een verborgen derde long. Onderzoek is lopende. 😉
Maar hét hoogtepunt van de dag? De marshmallow-challenge!
De opdracht: bouw met spaghetti en marshmallows een zo hoog mogelijke toren.
De realiteit: creatieve chaos. 🧠🍝
Sommige torens hadden meer weg van moderne kunst, andere leken verdacht veel op een ingeklapte parasol. Maar één ding is zeker: onze ingenieurs-in-spe kunnen niet alleen zwemmen, maar ook bouwen.
Moe maar voldaan trokken we naar de kamers. De wind gierde nog steeds, maar dat hield ons niet tegen om al te dromen van morgen — en misschien van een toren die wél recht blijft staan.
Reacties
Een reactie posten